عید سعید فطر مبارک باد.

خداحافظ سحرهای دلهره، غروب های اشتیاق. خداحافظ «ربنا»، خداحافظ «سبحانک یا لا اله الا انت» تو می روی اما من همین جا می مانم. پشت خاطره «ربنا تواخذنا ان نسینا» تا فراموش نکنم آنهمه تپیدنهای قلبم، آنهمه زمزمه، آنهمه رازهای مگو، تمام اسمائک الحسنی و تمام عشق ورزی های بی مثل رمضانی که رفت.

یادم می ماند که تو آغوشت را باز کردی تا من در آن گم شوم. یادم می ماند که هر وقت فکر می کردم مرا نمی شنوی آن فراز از دعای دوست داشتنی ات را در گوشم زمزمه می کردی تا صدایت کنم: یا سمیع و یا بصیر...

وقت خداحافظی، دل ها نرم می شوند، آدم ها مهربان می شوند. پس حالا، همین حالا که از مهمانی ات بیرون می روم، دعا می کنم فراموشم نکنی، دعا می کنم فراموشت نکنم. دعا می کنم یادم نرود آغوش تو بزرگ و بی نهایت و امن برای من باز است؛ چه مهمانی باشد یا نه، چه بدانم یا نه، چه یادت باشم، یادم باشی...

دعا می کنم... دعا می کنم یارب نظر تو برنگردد. همین قدر دوستم داشته باش. همین قدر عاشقم باش و همین قدر چشم به راهم بمان. خداحافظ...نه! سلام می کنم. من عاشق سلام گفتنم. هربار که سلام می کنم انگار صدایت می زنم که سلام اسم توست. سلام می کنم و تو پاسخم را می نویسی، یا شاید بلند جوابم را می دهی ... گوشهای من اما زمینی است هنوز... سلام می کنم به آغوش مهربانت که ماندنی است، به بزرگیت که بزرگتر است و به مهربانیت که ته ندارد... مواظبمان باش.  

دزدیده شده از:چلچراغ با کمی فضولی توش! 

دوستان گلم! عید سعید فطر بر همگی شما مبارک.

نماز و روزه هاتون قبول باشه.

دیشب دوقلوها اومدن خونه ی ما! الهی خاله فداشون شهههههههه!!
شاید دیر بهتون سر بزنم اما حتما میام.

دوستتون دارم، مواظب خودتون باشین تا به زودی...