مهمون بازی!

دوستان گلم سلام.

 امیدوارم حال همگی خوب باشه و این چند روز تعطیلی حسابی خوش گذرونده باشین.

جاتون خالی به ما که خیلی خوش گذشت. دوشنبه شب بود که جوجه ها اومدن خونمون. خواهرم و شوهرش و دوقلوها! الهی فداشون شم مـــــــــــــــــن! نمیدونین چقدر ذوق زده بودیم. انقدر بچه هارو دست به دست می کردیم که یا از خواب بیدار می شدن و یا گریه می کردن! اما خدارو شکر بچه های آرومی هستن. من تا قبل از اینکه خاله بشم زیاد از بچه ها خوشم نمیومد، مخصوصا اگه گریه زاری هم راه مینداختن! اما الان دلم برای جوجوهامون ضعف می ره.

 از سر کارم مدام زنگ میزدم خونه تا صداشونو بشنوم. روز عید هم که ناهار از بیرون گرفتیم و دور هم خوردیم جاتون خالی!

نمیدونین از اینکه ناهار می خوردم چه شعفی داشتم!

 تا دو روز فامیلهامون میومدن دیدن نینی ها. ماهم که حسابی سرمون گرم بود.

شبها معمولا می رفتیم شام از بیرون می گرفتیم.

جمعه شب هم که شب آخری بود که خواهرم اینا مهمون ما بودن، باهم رفتیم بیرون و کلی هله هوله خوردیم از جمله: باقلوا، دوغ محلی، فرنی، آب هویج، ساندویچ و نوشابه که گرفتیم و بردیم خونه! وای خدا نمیدونین این دوتا جوجه توی ماشین چقدر ساکت و آروم بودن! ماشالا مثل خاله کوچیکه شون تحصیلکرده و با کمالاتن!

 دیروز هم که قرار شد برن، من از محل کارم زنگ زدم خونه و کلی به شوهر خواهرم التماس کردم که تا من نیومدم نرن!درحالیکه قرار بود ظهر بعد از ناهار برن اما ما تا ساعت ۶ بعداز ظهر نگهشون داشتیم! دل نمی کندیم از این دوتا فرشته ی معصوم!

یکساعت بعد از اینکه خواهرم اینا رفتن، زن عمو و دختر و پسر و عروسش(که دختر یکی دیگه ازعموهامه) اومدن خونمون.

 اما زود رفتن چون باید برمی گشتن مشهد.

خلاصه شب حسابی خسته و کوفته به جای خالی مهمونامون مخصوصا دوقلوها فکر می کردیم. گاهی فکر می کنم چقدر سخته که خواهرم ساکن یه شهر دیگه هستش. مخصوصا مامان که واقعا از دوریش ناراحت بود و الانم دوری از نوه هاش براش خیلی سخته. خدا بگم این شوهر خواهرمو چیکار کنه!!

یه داستان کوتاهم براتون می ذارم و می رم پی کارم!

*****************************

نقاشی

(نوشته: ادوارد مابسی)

خانم معلم رو به شاگردهای کلاس اول گفت :«خب بچه ها، حالا هرکس باید یکی از اتفاقاتی که دیروز توی منزلشون دیده نقاشی کنه... زود باشین بچه های خوب...»

نیم ساعت بعد خانم «دیویس» مشغول نمره دادن به نقاشی ها شد. بعضی از بچه ها خانواده شان را درحال تماشای تلویزیون کشیدند، چند نفری میز شام را کشیدند و... تا اینکه خانم «دیویس» با تعجب به نقاشی یکی از بچه ها خیره شد و گفت:«ببینم مارک کوچولو! تو مطمئنی که این اتفاق توی منزلتون افتاده؟!» و «مارک» شش ساله قسم خورد که همینطوره. خانم «دیویس» سری تکان داد و چند دقیقه کلاس را ترک کرد...

دوساعت بعد ماموران پلیس جنازه یکی از همدستان پدر مارک را که هفته ی قبل باهم یک جواهر فروشی را سرقت کرده بودند، از داخل باغچه ی خانه بیرون کشیدند و پدر مارک را هم بازداشت کردند! 

دوستتون دارم مواظب خودتون باشین تا به زودی