ها چی؟!

سلام به تمامی غنچه های تازه شکفته به باغ زندگی!

خوبین؟ سرحالین؟ امیدوارم که همینطور باشه.

چه خبرا؟

خانومی و جوجه ها و باباشون جمعه رفتن تهران و باز دلمون تنگولیده حسابی.

.

.

.

متاسفانه سوختگی دستم زودتر از اون چیزی که فکر می کردم خوب شد!
دوباره ظرف شستن افتاد گردن خودم!

از همه ی دوستانی که ابراز نگرانی کردن بسیار ممنونم.

ایشالا همیشه سالم باشین.

.

.

.

خوشحالم که آقای خاتمی قبول کرد کاندید بشه.

خوشم میاد ازش...

.

.

.

آقا اون دندون عقل رو که یادتون میاد؟! گفتم تازه جوونه زده؟
بعد از یک سال نه رشد می کنه نه برمیگرده بره همونجایی که بوده!!
تازه دکتره بهم گفت تابستون باید بیای بکشی!
گفتم هنوز که در نیومده!

گفت درمیاد تا اون موقع. خبر نداشت اگه دراومدنی بود تاحالا یه تکونی به اون هیکلش داده بود!

به هرحال که به شدت می ترسیم!

.

.

.

کتاب بادبادک باز اثر شگفت انگیز خالد حسینی رو خوندم.

چه کتابی بود.

بعد از مدتها که یک کتاب خریدم واقعا ازش لذت بردم.

توروخدا اگه کتاب خوب سراغ دارین بهم معرفی کنین.

دوباره کرمش افتاده به جونم که برم یه عالمه کتاب بخرم.

.

.

.

در پی اقدامات حیرت انگیز و محیرالعقول من برای کمک به افراد خانواده که بخشیش رو در پست قبلی با پیامدش خوندین، چند روز قبل با کمک خانومی تصمیم گرفتیم یه کیک خوشگل و خوشمزه درست کنیم.

خانومی از من خواست تا مواد اولیه ی کیک رو حاضر کنم تا مرحله ی بعدی رو برام توضیح بده.

منم همین کار رو کردم. منتها وقتی داشتم آرد رو پیمونه می کردم احساس کردم کمتر از دوپیمونه شد، برا همین یه کم دیگه با صلاحدید خودم بهش اضافه کردم!
خانومی وقتی داشت مواد رو چک میکرد، به آرد که رسید،

 گفت: ماهی این انگار بیشتر از دوپیمونه شده هاااا!!

من: نه عزیزم ! من کاملا دقیق اندازه گرفتم.

جواب داد: باشه پس بذار منم یه دور اندازه گیری تو رو چک کنم!
من: نه به جون خودم دو پیمونه ریختم.

اما کسی به من توجه نکرد و حاصلش شد دو پیمونه مانند تصویر زیر: 

.

.

اینم کیکش! 

. 

جمعه شب هم شام خونه ی یکی از فامیلامون دعوت بودیم جاتون خالی.

خانومی کنار بچه هاش نشسته بود.

مامانم از من خواست براش یه دونه پرتقال پوست بگیرم و براش ببرم.

منم همین کار رو کردم و تا کسی حواسش نبود یه دونه شو گذاشتم دهنم که صرفا مزه شو بچشم!
واقعا کسی حواسش نبودهاااا!
بعدم برا اینکه تابلو نشه پرتقال بدبخت رو پرپرش کردم و گذاشتم توی بشقاب.

وقتی دادمش به خانومی، با خونسردی هرچه تمام تر شروع کرد یکی یکی پرهای پرتقال رو گذاشت کنار هم و ... 

 . 

.

.

.

.

هرچی از مخزن مهربونیامون استفاده کنیم،چیزی ازش کم نمیشه! 

.

.

.

دوستتون دارم، مواظب خودتون باشین تا به زودی...